کاشف اسرار – صبحِ مه‌آلودِ سوم تیر ماه جاری آستانه‌ اشرفیه، باران می‌بارید؛ بارانی که بوی نمِ دریا را با عطر خونِ یک خانواده در آمیخت.این شهر مذهبی شاهدِ جنایتی بود که نه یک کهن‌دانش، که یک خانواده را در آغوش خاک کشاند.

دکتر محمد رضا صدیقی صابر، چراغِ داناییِ میهن، و خانواده‌اش که پناهگاهِ خنده‌ها و آرزوهایش بودند، در سکوتِ کوچه‌های زادگاه، به خاک و خون غلتیدند. کتابِ زندگی‌شان ناتمام ماند، اما فصلِ شهادت‌شان، روایتی جاودانه شد.

او نامی که چون ستاره‌ای در آسمانِ علمِ میهن می‌درخشید، و خانواده‌اش، که پناهگاهِ آرامشِ روحِ جست‌وجوگرش بودند، در یک صبحِ مه‌آلود، خونشان با بارانِ گیلان درهم آمیخت.

چه کسی باور کند؟ که دست‌های خیانت، نه در جنگ‌زار، که در کوچه‌های آرامِ زادگاه، چراغِ دانش را خاموش کنند و آوازِ کودکی را به خاموشی بکشانند.

اینجا دیگر باران نمی‌بارد؛ اشک می‌بارد.هر قطره، روایتی است از عطری که پیش از شکفتن پژمرد، از کتابی که ناتمام ماند و از سفره‌ای که هرگز میزبانِ خنده‌های گرمِ صاحب‌خانه نخواهد شد.

تروریست‌های فرامرزی این بار نه در آزمایشگاه، که در پناهگاهِ خانوادگی یک دانشمند هسته‌ای ضربه زدند! شهادت دکتر صدیقی صابر به همراه خانواده‌اش در آستانه‌اشرفیه، تنها یک تراژدی انسانی نیست؛ حلقه‌ی جدیدی از زنجیره‌ی ترورهای هدف مند علیه اقتدار علمی ایران است.

سؤال این جاست: چرا نهادهای امنیتی غربی که مدعی مبارزه با تروریسم هستند، در قبال این جنایت خانوادگی سکوتِ مرگ بار اختیار کرده‌اند؟ 

آستانه‌اشرفیه ! تو امروز “اشرف” نداری؛ اشرفِ میهن در خون غلتید… سکوت کن، ای باد ! نفس‌های زمین را بشنو : خونِ این خانواده فریاد می‌زند : “ما شهید شدیم تا ایران بماند !” و این راه… پایانی ندارد.

آستانه‌اشرفیه امروز، آستانه‌ی شرفِ ایران شد. خونِ صدیقی صابر و خانواده‌اش فریاد می‌زند که حتی اگر چراغ‌های دانش خاموش شوند، شعله‌ی عشق به میهن هرگز نخواهد مرد. این راه، پایانی ندارد؛ چرا که هر قطره‌ی خونِ آنان، نهالی از ایستادگی بر خاکِ ایران خواهد کاشت. و این چنین است که بارانِ اشک‌های امروز، فردایی سبز را در آغوش می‌کشد…

خونِ خانواده صدیقی صابر بر سنگ فرش‌های آستانه‌ اشرفیه، تنها یک یادواره‌ی غم‌انگیز نیست؛ سندِ دیگری از هم دستی خاموشِ تروریسم و سیاست‌های دو گانه‌ی غرب است.

پایگاه کاشف اسرار ضمن ادای احترام به این شهیدانِ راهِ عزت ایران، مسئولیت دستگاه‌های امنیتی و دیپلماسی کشور را در افشای شبکه‌های پشت‌پرده و محاکمه‌ی بین‌المللی آمران این جنایت، بیش‌ از پیش حیاتی می‌داند. این مسیر، تا احقاق کامل حقِ خونِ شهدای هسته‌ای، ادامه خواهد داشت.

پایان پیام